پس از شهادت امام حسين(ع) و قيام توابين، نفرتي عميق از بني‏اميه در ميان مسلمين ايجاد شد. با شكست قيام توابين، باقي مانده‏ي آن‏ها به گرد مختار بن ابوعبيده ثقفي جمع شدند. مختار به داعيه‏ي خون خواهي امام حسين و دعوت به محمد حنفيه برادر آن حضرت، در كوفه قيام كرد و آن شهر را تصرف نمود. مختار قاتلان و كساني را كه در شهادت امام حسين(ع) نقش داشتند به قتل رساند و انتقام اهل بيت را از اشقياي زمان گرفت. مختار ثقفي حدود يك سال بر كوفه حكومت كرد امّا از سپاهيان مصعب بن زبير شكست خورد و كشته شد.

سلمان رشدي نويسنده مرتد هندي الاصلِ انگليسي در رمان خود با نام آيات شيطاني، به اسلام، قرآن و پيامبر اكرم (ص) و بسياري ديگر از مقدسات مسلمانان به روشي جاهلانه و نابخردانه اهانت كرده است. تأليف و انتشار كتاب آيات شيطاني در سطح گسترده كه با نظر مثبت و مساعد دولت‏هاي غربي انجام شد، حاكي از توطئه فرهنگي جديد غرب عليه مسلمانان، تحت پوشش آزادي بود. اما فتواي صريح امام خميني عليه نويسنده اين كتاب، باعث بيداري مردم جهان به ويژه مسلمانان شد و در واقع از تكرار چنين اهانت‏هايي به اسلام جلوگيري كرد. پس از صدور اين فتوا، اكثريت علماي جهان اسلام و بسياري از آزادانديشان از آن حمايت كردند. اين در حالي بود كه دولت‏هاي غربي به بهانه دفاع از آزادي قلم به حمايت شديد تبليغاتي و سياسي از سلمان رشدي پرداختند.

حضرت امام با صدور حكم شرعي ارتداد نويسنده كتاب آيات شيطاني، نيروي عظيم نيروهاي مسلمان را آشكار ساخت و موجي توفنده از توده‏هاي ميلياردي مسلمانان در مصاف با كفر پديد آورد. رشدي مرتد نيز از لحظه صدور حكم، مخفي شد و پليس اسكاتلند يارد، حفاظت از وي را با صرف هزينه‏هاي كلان بر عهده گرفت.

رهبر معظم انقلاب، حضرت آيت‏اللَّه العظمي خامنه‏اي در اين باره فرمود: حكمي را كه امام امت بيان فرموده‏اند، حكمي است كه هر يك از فقهاي اسلامي اگر بخواهند بر طبق حكم اسلامي عمل كنند، همين حكم را بايد بدهند و اين فتوا قطعي است. هزينه حفاظت از سلمان رشدي براي دولت انگلستان در حدود يك ميليون پوند در سال است.

رحلت عالم، فقيه و اديب بزرگوار، آيت اللَّه “ملا محمد جواد صافي گلپايگاني” (1337 ش)
آيت ‏اللَّه آخوند ملامحمد جواد صافي گلپايگاني در سال 1294 ش (1287 ق) در بيت علم و تقوا در گلپايگان به دنيا آمد. وي به اقتضاي شوق فطري و سيره خانوادگي، از همان آغاز نوجواني، به تحصيل علوم ديني روي آورد و پس از اتمام مقدمات و سطح، در محضر حضرات آيات: سيد محمد باقردرچه ‏اي، ميرزا جهانگير خان قشقايي، حاج آقا نوراللَّه اصفهاني، آقا محمدتقي نجفي اصفهاني، ميرزا هاشم چهارسوقي خوانساري و شيخ محمدعلي ثقة الاسلام به مدراج بالا علمي دست يافت.

آيت ‏اللَّه صافي‏ كه از همدرسان حضرات آيات سيد حسين بروجردي، حاج آقا رحيم ارباب و سيد ابوالحسن اصفهاني بود، از آن پس به تدريس روي آورد و همزمان به درس آيت ‏اللَّه شيخ فضل ‏اللَّه نوري در تهران حاضر شد. ايشان پس از آن ساكن گلپايگان گرديد و ضمن تدريس و تأليف به ارشاد مردم پرداخت ضمن اين كه از فعاليت‏هاي سياسي نيز غافل نبود. از جمله اقدامات ايشان، مي‏ توان مبارزه بي ‏امان با انحرافات و مفاسد ديني مانند بهائيت و تصوف دروغين، مخالفت با خان‏ ها و فئودال‏ها، رويارويي با كشف حجاب و مفاسد دوران پهلوي و احياء شعائر ديني و بزرگداشت‏ هاي مذهبي نام برد.

همچنين از آيت ‏اللَّه صافي تأليفات گوناگون بر جاي مانده كه رساله‏ هاي متعدد فقهي، مصباح الفلاح در 2 جلد در اخلاق، گنجينه گهر در حديث و ديوان اشعار از آن جمله است.

سرانجام آن بزرگوار در شب پانزدهم بهمن 1337 ش برابر با 25 رجب 1378 ق در هشتاد و هشت سالگي در گلپايگان بدرود حيات گفت و پس از تشييع باشكوه در زادگاهش و نيز قم و نماز آيت‏ اللَّه بروجردي، در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) مدفون گرديد.