درباره فضیلت قرائت سوره انسان و خواص آن روایاتى رسیده است

] بر اساس روایتى از امام ‌باقر علیه‌السلام هر كس سوره هل اتى را در هر بامداد پنجشنبه بخواند خداوند حوریانى فراوان به همسرى او درمى‌آورد و با پیامبر صلى الله علیه و آله محشور مى‌شود؛

همچنین بر اساس روایاتى تلاوت این سوره موجب تقویت نفس مى‌شود.

شاید شما نیز شنیده باشید که پیامبر خدا(ص) با مسیحیان نجران مباهله کرد.

اما «مباهله» یعنی چه و جریان مباهله‌‌ی پیامبر(صلی الله علیه وآله) چگونه بوده است؟

می‌ توانید جواب این سؤال را در ادامه مطلب بخوانید.

مباهله در لغت

«مباهله» در اصل از ماده «بهل» (بر وزن اهل) بوده و به رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی گفته می شود[1].

مباهله در اصطلاح

مباهله در اصطلاح قرآن و روایات و غیر آنها، به معنای ملاعنه (لعن و نفرین کردن دو طرف به یکدیگر) است؛ این گونه که هرگاه دو گروه یا دو نفر درباره ی مساله ای مهم، مانند مسائل مهم مذهبی با هم گفتگو کرده و به نتیجه ای نرسند، در یک جا جمع می شوند و به عنوان «آخرین حربه»، به درگاه خداوند تضرع می کنند و از او می خواهند تا درغگو را رسوا و مجازات کند[2].

تناسب معنای اصطلاحی با معنای لغوی در این است که در هر دو، رها کردن و واگذار کردن یکدیگر به حال خود، وجود دارد.

مباهله با مسیحیان نجران

«فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَی الْکاذِبِینَ»[3]؛

هرگاه بعد از علم و دانشی که به تو رسیده (باز) کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آن ها بگو: بیایید! ما فرزندان خود را دعوت می کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت می نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت می کنیم و شما هم از نفوس خود؛ آن گاه مباهله می کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می دهیم.

بخش با صفای «نجران» با هفتاد دهکده ی تابع خود، در نقطه ی مرزی حجاز و یمن قرار گرفته است. در آغاز طلوع اسلام، این نقطه تنها منطقه ی مسیحی نشین حجاز بود که به عللی از بت پرستی دست کشیده و به آیین مسیحیت گرویده بودند[4].

پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) هم زمان با مکاتبه ی با سران حکومت های جهان و مراکز مذهبی، نامه ای به اسقف نجران (ابو حارثه بن علقمه) نوشت و در آن نامه از ساکنان نجران خواست که یا اسلام را بپذیرند و یا به حکومت اسلامی جزیه (مالیات) بپردازند (که در برابر این مبلغ جزئی، از جان و مال آنان دفاع شود) و در غیر این صورت، به آنان اعلام خطر می شود.

نامه توسط نمایندگان پیامبر(صلی الله علیه وآله) به دست اسقف رسید. وی نامه را با دقت خواند و برای تصمیم گرفتن، شورایی مرکب از شخصیت های بارز مذهبی و غیر مذهبی تشکیل داد. شورا نظر داد که گروهی به نمایندگی نجران به مدینه بروند، تا از نزدیک با محمد(صلی الله علیه وآله) تماس گرفته، و سخنان او را بررسی کنند.

شصت تن از زبده ترین و داناترین مردم نجران انتخاب شدند که در رأس آن ها سه پیشوای مذهبی قرار داشت:

1. «ابو حارثه بن علقمه»، اسقف اعظم نجران که نماینده ی رسمی کلیساهای روم در حجاز بود؛

2. «عبدالمسیح»، رئیس هیئت نمایندگی که به عقل و تدبیر و کاردانی شهرت داشت؛

3. «أیهم» که فردی کهنسال و مورد احترام مردم نجران بود.

هیئت نمایندگان در مسجد مدینه با پیامبر اسلام گفتگو کردند. حضرت آنان را به آیین اسلام و پرستش خدای یگانه و دست کشیدن از عقاید باطل (مانند اعتقاد به فرزند داشتن خداوند) دعوت کرد. یک نفر از نمایندگان گفت: عیسی فرزند خدا است؛ زیرا مادر او مریم، بدون آن که با کسی ازدواج کند، او را به دنیا آورد؛ پس باید او را نیز خدای جهان دانست.

پیامبر اکرم (ص) با تلاوت آیه ای از قرآن آنان را چنین پاسخ دادند: «وضع حضرت عیسی از این نظر مانند حضرت آدم است که او را با قدرت بی پایان خود، بدون آن که دارای پدر و مادری باشد، از خاک آفرید»؛ اگر نداشتن پدر دلیل بر این باشد که عیسی فرزند خدا است، پس حضرت آدم برای این انتساب شایسته تر است؛ زیرا او نه پدر داشت و نه مادر.

گفتگو ادامه یافت و پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم گرفته شد که مساله از راه مباهله خاتمه یابد، از این رو قرار شد که فردای آن روز، همگی خارج از شهر مدینه، در دامنه ی صحرا برای مباهله آماده شوند.

روز بیست و پنجم ماه ذی الحجة سال دهم هجرت بود.

سران نمایندگان نجران پیش از آن که با پیامبر روبه رو شوند، به یکدیگر گفتند: هرگاه دیدید که «محمد» افسران و سربازان خود را به میدان مباهله آورد، معلوم می شود که در ادعای خود صادق نبوده و اطمینانی به نبوت خود ندارد، ولی اگر دیدید که با فرزندان و عزیزان خود به مباهله آمده، معلوم می شود که او راستگو و پیامبر خدا است؛ زیرا آن قدر به خود ایمان دارد و احساس امنیت می کند که عزیزان خود را آورده است.

هنوز نمایندگان نجران در این گفتگو بودند که ناگهان چهره ی نورانی پیامبر(صلی الله علیه وآله) نمایان شد. او فرزندش حسین(علیه السلام)را در آغوش دارد و دست حسن(علیه السلام) را در دست؛ علی(علیه السلام) پیش رو، و حضرت زهرا(علیها السلام) پشت سر آن جناب حرکت می کنند[5].

پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) پیش از ورود به میدان مباهله به همراهان خود فرمود: «من هرگاه دعا کردم، شما دعای مرا با گفتن آمین بدرقه کنید.» نمایندگان نجران، با حالت بهت و وحشت به یکدیگر نگاه می کردند؛ شکوه و جلال معنوی و الهی این پنج تن، همه را بر جای خود میخ کوب کرده بود. اسقف نجران گفت: «من چهره هایی می بینم که هرگاه دست به دعا بلند کنند و از درگاه خداوند بخواهند که بزرگ ترین کوه ها را از جای برکند، به سرعت کنده خواهد شد. هرگز درست نیست که ما با این چهره های نورانی و با فضیلت مباهله کنیم؛ چرا که عذاب الهی همه ی ما را نابود می کند و چه بسا دامنه ی عذاب گسترش یابد و همه ی مسیحیان جهان را فرا گیرد و در روی زمین یک مسیحی باقی نماند.»

انصراف مسیحیان از مباهله

نمایندگان نجران با دیدن این وضع، بی درنگ وارد شُور شدند و به اتفاق آرا تصویب کردند که هرگز وارد مباهله نشوند و هر سال مبلغی را به عنوان «جزیه» به حکومت اسلامی بپردازند. پیامبر(صلی الله علیه وآله) نیز درخواست آنان را پذیرفت و قرار گذاشتند که مردم نجران نیز از مزایای حکومت اسلامی برخوردار گردند؛ در این هنگام پیامبر (ص) فرمود: «عذاب سایه ی شوم خود را بر سر نمایندگان نجران گسترده بود و اگر از در مباهله وارد می شدند، صورت انسانی خود را از دست داده و با آتشی که در بیابان بر افروخته می شد، می سوختند و دامنه ی عذاب به سرزمین نجران هم کشیده می شد[6].»

فضیلت اهل بیت(علیهم السلام) در داستان مباهله

مفسران و محدثان شیعه و سنی تصریح کرده اند که پیامبر گرامی اسلام تنها کسانی را که همراه خود برای مباهله برد: فرزندانش، حسن و حسین(علیهما السلام)(أبناءنا) و دخترش فاطمه(علیها السلام) (نساءنا) و از میان مردان تنها علی بن ابی طالب(علیه السلام)(أنفسنا) بودند.

شهید قاضی نور الله شوشتری، در کتاب شریف «احقاق الحق»، اتفاق نظر مفسران را د راین باره بیان می کند؛ سپس آیة الله مرعشی نجفی (ره) در پاورقی این کتاب، از حدود شصت نفر از بزرگان عامه نقل می کند که معتقدند آیه ی مباهله در شأن و منزلت اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه وآله) نازل شده است؛ برای مثال مسلم بن حجاج در صحیح خود ـ که دومین صحیح از صحاح ششگانه عامه است ـ می نویسد: «معاویه به سعد وقاص گفت: چرا علی را دشنام نمی گوئی؟ پاسخ گفت: به دلیل سه ویژگی که علی داشت و من آرزو می کنم که یکی از آن ها را دارا بودم…؛ (یکی از آن ها این بود که (چون آیه ی مباهله نازل شد، پیامبر تنها از فاطمه و حسن و حسین و علی دعوت کرد؛ وقتی همگی جمع شدند، فرمود: اللهم هؤلاء اهلی؛ خداوندا ایشان اهل بیت من هستند.[7]»

داستان مباهله گواه بزرگی بر فضیلت و برتری این خانواده است. پیامبر(صلی الله علیه وآله) از میان تمام صحابه و یاران خود، تنها این چند نفر را شایسته و مصداق آیه دانست و در کنار خود به میدان مباهله آورد.

عمومیت استفاده از مباهله

شکی نیست که آیه مباهله خطاب به پیامبر اسلام بوده و متضمن دستور کلی به مسلمانان برای انجام این عمل نمی باشد، ولی در آیات و روایات، منعی از انجام این عمل توسط مسلمانان وارد نشده است، بلکه از روایات عمومیت این حکم استفاده می شود؛ برای مثال از امام صادق (ع) روایت شده است که اگر مخالفان مذهبی سخنان و استدلال های شما را نپذیرفتند، آن ها را به مباهله دعوت کنید.

راوی می گوید: پرسیدم: چگونه مباهله کنم؟

امام (ع) فرمود: خود را سه روز اصلاح اخلاقی کن…؛ روزه بگیر و غسل کن، و با کسی که می خواهی مباهله کنی به صحرا برو؛ سپس انگشتان دست راستت را در انگشتان راست او بیفکن و از خودت آغاز کن و بگو: «خداوندا! تو پروردگار آسمان های هفتگانه و زمین های هفتگانه ای و از اسرار نهان آگاه هستی، و رحمن و رحیمی، اگر من حقی را انکار و باطلی را ادعا می کنم، بلایی از آسمان بر من بفرست، و اگر این شخص حق را انکار کرده و ادعای باطلی می کند، بلایی از آسمان بر او بفرست؛ سپس فرمود: چیزی نخواهد گذشت که نتیجه این دعا آشکار خواهد شد. به خدا سوگند! هیچ کسی را نیافتم که حاضر شود این گونه با من مباهله کند.[8]»

الان در همان مکان، مسجدی به نام مسجد مباهله، یا مسجد الاجابه است. این مسجد در فاصله 300 متری شمال شرقی بقیع واقع شده و هرگاه مردم مدینه بنای خواندن نماز باران دارند، به مسجد الاجابه رفته، نماز باران می‌خوانند.

—————-

پی نوشتها:

[1]. ر. ک: فرهنگ جامع عربی، فارسی، ماده «بهل»؛ فرهنگ دانشگاهی، ترجمه المنجد الابجدی، ماده ی «بهل».

[2]. ر. ک: تفسیر نمونه، ج2، ص438.

[3]. آل عمران، 61.

[4]. یاقوت حموی در معجم البلدان، ج5، ص267ـ266، علل گرایش آنان را به آیین مسیح بیان کرده است.

[5]. در برخی نقلها آمده است که پیامبر دست حسن و حسین را گرفته بود و فاطمه به دنبال پیامبر و علی(علیه السلام) پشت سر وی حرکت می کرد. ر.ک: منشور جاوید،، ج7، ص101.

[6]. بحار الانوار، ج21، ص285 به بعد.

[7]. صحیح مسلم، ج7، ص120.

[8]. اصول کافی، ج2، ص482.

مباهله در لغت به معنای یکدیگر را لعنت و نفرین کردن است

.در روز مباهله بنا بر این بود که مسلمانان و مسیحیان نجران یکدیگر را نفرین کنند،

تا خدا آن طرف که دروغگوست، عذاب کند.∗

شیعه و سنی متفقند که محمد پیامبر اسلام، علی، فاطمه، حسن و حسین را با خود به میعادگاه برد و مسیحیان نیز وقتی دیدند وی به قدری مطمئن است که تنها نزدیکترین خویشانش را با خود آورده، بیمناک شدند و پذیرفتند که جزیه بپردازند

امام محمد تقي (علیه السلام):
بدان که از ديد خداوند پنهان نيستي
پس بنگر که چگونه هستي!

مظلوم تر ازجواد بغداد نداشت
آن مظهرداد تاب بيداد نداشت
ميخواست كه فرياد كند تشنه لبم
ازسوز عطش طاقت فرياد نداشت
* * * * * * *

شهادت مظلومانه جوانترين شمع هدايت و نهمين بحر کرامت، تسليت و تعزيت.

شهداشرمنده ایم.

یاد وخاطره شهدا در هفته دفاع مقدس گرامی باد.

برای شادی روح شهداوامام خمینی(ره)صلوات.

te mso 9]> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

�کار خانم احمدی و جمعی از طلاب برگزار شد.

تعداد مدعوین در حدود 120 نفر بعضی از طلاب و خانواده های آنها بودند.

مراسم از ساعت 30/16 به صورت رسمی با سخنرانی استاد آغاز شد.

معاونت فرهنگی چنین تصریح نمودند:برگزاری چنین جلساتی برای طلاب وخانواده هایشان بسیار لازم وضروری میباشد.

موضوعاتی که استادبیان فرمودند:

روابط همسران و چگونگی صمیمیت در بین آنها

1- ازدواج بودن است نه داشتن : ما نباید به همسرمان به شکل دارایی نگاه کنیم به طوری که مانند چیزهای مادی بعد از گذشتن مدتی برای ما تکراری شود( همیشه با هم ماننددوره نامزدی باشیم).

2- تقویت روحیه خوش : خوش بینی به معنای بی خیالی نیست بلکه انسان خوش بین در دلش واقع بین هم هست طرز فکر ها روی احساس ما و احساس روی رفتار ما اثر می گذارد. مثلا مثل کسی که خوش بین است احساس خوشایندی نسبت به همسر و زندگی دارد و به او بی احترامی نمی کند پیامبر اعظم (ص) فرمودند : من تظاهر فتقر : هر کس تظاهر به فقر کند فقیر می شود . پس کسی که نسبت به زندگی بد بین باشد زندگی او همانطور که فکر می کند پیش می رود.

افراد خوش بین به استجابت دعایشان نیز خوش بین هستند سه شرط را باید در دعا در نظر گرفت:   1- از خدا زیاد خواستن         2- زیبا خواستن            3- زود مستجاب شدن

همانطور که حضرت زکریا پس از این که سالها خداوند فرزندی به او نداد چنین دعا می کرد: (38 آل عمران) رب هب لی من لدنک ذریه طیبه انک سمیع الدعا    حضرت از خداوند یک فرزند طلب نکرد بلکه ذریه و آن هم ذریه طیبه خواست. بعد از آن  از خدا خواست که دعایش زود مستجاب شود.

از جمله چیزهایی که به خوش بینی بودن انسان کمک می کند خوش قلب بودن و خوش اخلاقی است.

امام باقر(ع) می فرمایند : حسن الخلق یزید فی الرزق : خوش خلقی رزق را زیاد می کند

ما باید خوش بینی را از اولیای الهی بیاموزیم . همانطور که حضرت یوسف (ع) وقتی بعد از 25 سال پدر و برادران خود را دید از سختی های گذشته یاد نکرد بلکه همه آنها را بادید مثبت تعریف کرد و در همه حال لطف خداوند را نسبت به خود یاد آور شد. تا جائیکه گناهان برادران خود ر ا مکر و حیله شیطان دانست . یا اینکه از کسی که او را به زندان انداخت چیزی نگفت بلکه گفت خداوند مرا از زندان نجات داد.

پس فقط انسانهای خوش بین می توانند این طور حرف بزنند.پس در رفتار با همسر و برای حفظ صمیمیت با او باید نگاه خود را نسبت به زندگی و همسر عوض کنیم . حساسیت نشان ندهیم و خیلی چراها را در زندگی حذف کنیم . کاری نکنیم که دیگران از ازدواج کردن پشیمان شوند دشواریهای زندگی را برای دیگران تعریف نکنیم.

3- احترام متقابل همسران نسبت به یکدیگرو احترام به بستگان

هر کدام از همسران باید احترام خود را نگه دارند. و نیز اقتدار یکدیگر را در خانواده حفظ کنند بخصوص در حضور فرزندان

4- اعتماد  متقابل

5- قدردانی و قدر شناسی و شکر گذاری    من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق  : هر کس مخلوق را شکر نکند خالق را نیز شکر نکرده است.

6-عدم مشاجره : منظور مشاجره داد و بیداد به راه انداختن نیست بلکه همین که ما یک حرف رادوبار تکرار کنیم مشاجره را شروع کرده ایم . پیامبر اکرم (ص) : من 3خانه را برای سه گروه در بهشت تضمین می کنم:

1- خانه ای در اطراف بهشت

2- خانه ای در وسط بهشت

3- خانه ای در بالای بهشت

1- کسی که مشاجره نکند هر چند حق با او باشد

2- کسی که دروغ نگوید هر چند با شوخی باشد

3- کسی که خوش اخلاق باشد

همانطور که ایشان فرمودند خیر کلام خیر کلام لا هله و انا خیرکم لاهلی . بهترین شما بهترین برای خانواده اش است و من از همه شما با خانواده ام بهترینم .

7- مشورت : همسران باید در کارها با یکدیگر مشورت کنند تا اینکه فرزندان هم یاد بگیرند در غیر این صورت فرزندانی مستبد و خودخواه تربیت می کنند.

- روابط والدین با فرزندان

1- فرزند خود را بدون قید و شرط دوست داشته باشید . نسبت به فرزندان محبت بی قید و شرط داشته باشید. یعنی رفتار آنها را از شخصیتشان تفکیک کنید . وقتی کاری را انجام می دهند از کار آنها و رفتار آنها انتقاد کنید نه از شخصیت آنها

2- پدر و ماد رنسبت به فرزندان خود چه دختر و چه پسر در سن نوجوانی و بلوغ توجه بیشتری داشته باشند زیرا نوجوانان به توجه بیشتری نیاز دارند چون علاوه بر پدر و مادر و آشنایان غریبه ها را نیز می شناسند  و با آنها ارتباط برقرار می کنند.پس پدر و ماد ر باید به گونه ای با نوجوان خود رفتار کنند که آنان با غریبه ها رابطه  سالمی داشته باشند و موجب فساد آنها نشود

3- پدران به دختران نوجوان خود  و مادران به پسران نوجوان خود توجه بیشتری نشان دهند . اگر این اتفاق در خانه بیفتد و نوجوان از محبت اشباع شود دیگر نیازی به محبت غریبه ها در بیرون از خانه ندارد زیرا نوجوان در این سن نسبت به جنس مخالف خود کنجکاو هست.

4- پدر و مادرها در دعواهای فرزندان خود تا جایی که امکان دارد دخالت نکنند اگر لازم شد دخالت کنند حتما در هر شرایطی طرف فرزند بزرگتر را بگیرند.

5- اعتماد به نفس فرزند خود را تقویت کنند

راههای تقویت اعتماد به نفس

- کارهایی که باید انجام دهید

1- به موقع و غافلگیرانه اورا تشویق کنید

2- ویژگیهای مثبت اورا به ویژه در نزد دیگران برجسته کنید

3- با او مشورت کنید

4- به او اجازه دهید که گاهی با شما مخالفت کند و نه گفتن را در خانه یاد بگیرد.

- کارهایی که نباید انجام دهید:

1- سرکوفت نزنیم و سرزنش نکنیم

2- تحقیر نکنیم

3- جمله های بریده بریده اورا کامل نکنید

4- آن را با دوستان و اطرافیانتان مقایسه نکنید

عوامل رضایت از زندگی : (سوره طه 132-130) اشاره شده است.

1- صبر و بردباری : زیرا صبر زندگی را خوشایند می کند

2- زود رنج نبودن و بالا بردن ظرفیت خود: نسبت به حرفهای دیگران حساس نشود و به دل نگیرد.

3- حمد و تسبیح خداوند گفتن در شبانه روز

4- چشم ندوختن به زندگی دیگران (عدم چشم و هم چشمی)

راههای تقویت صبر و شکیبایی

1- خواب و استراحت کافی

2- تغذیه سالم

3- تحرک کافی

4- یاد و نام خدا   الابذکرا… تطمئن القلوب

ارتباط با کودکان

1- از شعرهای کودکانه استفاده کنید: زیرا ارتباط با کودک را صمیمی می کند

2- استفاده از قصه و داستان : رفتار با کودک ربطی به مدرک و سمت ندارد بلکه هر کسی در هر مرتبه که هست باید با کودک خویش با زبان کودکی رفتار کند

چون که با کودک سرو کارت فتاد          پس زبان کودکی باید گشاد

یکی از مهمترین منابع قصه گویی برای کودکان : شب به خیر کوچولو در رادیو است

3- آموزش تدریجی مفاهیم دینی

امام صادق فرمودند : وقتی که کودک سه ساله شد به یااو یاد دهید 7 با بگوید لا اله الا الله وقتی سه سال و هفت ماه و 20 روز شد 7 با ربگوید محمد رسول الله 4 سالگی 7 بار صلوات بفرستد 5 سالگی به عنوان وضو دست و صورت خود را بشوید6 سالگی شکل نماز را انجام دهد 7 سالگی رکوع وسجده را بتواندانجام دهد 8 سالگی نماز معمولی را بخواند یعنی الفاظ آن را بگوید 9 سالگی نماز را به دقت بخواند . و همه این ها را باید از والدین خود یاد بگیرد.

در پایان یاد آور می شویم بحث هایی که در این خبرنامه ذکر شد خلاصه ای از سخنان جناب استاد آقای توانایی بود.

همچنین در وسط جلسه به عنوان استراحت از مدعوین پذیرایی شد

امید است که با برگزاری چنین مراسماتی طلاب بتوانند بهتر زیستن را یاد بگیرند و به دیگران یاد دهند و در دیگر زمینه ها نیز از کارشناسان دیگری دعوت به عمل آید.

در تاریخ 1393/02/28 به مناسبت میلاد با سعادت امام علی (ع) به کمک معاون فرهنگی سرکار خانم احمدی با جمعی از طلاب مراسمی به شرح ذیل در مدرسه علمیه ریحانه الرسول (س) برگزار شد.
-قرائت قرآن
-مولودی خوانی
-مسابقه
-طنز
-سخنرانی کوتاه و پر فیض مدیریت محترم مدرسه سرکار خانم ذبحی
-اهدای جوایز به برترین های قرآنی
سرکار خانم ذبحی چنین تصریح نمودند : باید سخنان حضرت علی (ع) را در تمام مراحل زندگی بکار ببریم تنها در یک سخن ایشان که فرمودند : “آنچه را برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نپسند” تمام اخلاقیات نهفته شده است. انسان باید در تمام مراحل زندگی این موضوع را لحاظ کرده و همه جا به فکر خود و منافع خود نباشد و طوری نباشد که منافع دیگران را نادیده بگیرد.
بعد از سخنرانی سرکار خانم ذبحی جوایزی که با کمک موسس مدرسه جناب آقای ابوئی تهیه شده بود بهبرترین های حفظ قرآن اهداء گردید و مراسم با پذیرای به پایان رسید.
امید است با برگزاری چنین مراسمی طلاب در کنار درس و تهذیب اخلاق تلاش روز افزون برای حفظ قرآن داشته و سخنان حضرت علی (ع) را در تمام مراحل زندگی سرلوحه کار خود قرار دهند.