دلهای ما لب‌تشنه باران نورت
چشم‌انتظار صبح زیبای ظهورت
می‌باری عطر روشنای صبح‌دم را
بر جاده‌های شب‌زده وقت عبورت
ما را ببر با خود به دیدار خداوند
از سمت سهله جمکران، از کوه طورت
آقا اگر هم قلب ما از جنس سنگ است
شاید شود نیمه شبی سنگ صبورت
هر روز بین کوچه‌های فاطمیه
لبریز ماتم می‌شود چشم غیورت
صاحب عزا با واهمه می‌خوانم امشب
مرثیه‌های مادرت را در حضورت
حس می‌کنی آن التهاب شعله‌ها را
لحظه به لحظه، مو به مو، صورت به صورت
هر روز قبر بی‌نشانی ندبه دارد
چشم‌انتظار صبح زیبای ظهورت

قانعی-طالبی

تا صورت پيوند جهان بود، علىّ بود
تا نقش زمين بود و زمان بود، علىّ بود
شاهى كه ولىّ بود و وصىّ بود، علىّ بود
سلطان سخا و كرم و جود، علىّ بود
آن شير دلاور كه ز بَهر طَمَع نفس
در خوان جهان پنجه نيالود، علىّ بود
آن كاشف قرآن كه خدا در همه قرآن
كردش صفت عصمت و بستود، علىّ بود

آن شاه سرافراز كه اندر ره اسلام
تا كار نشد راست نياسود، علىّ بود

آن قلعه گشائى كه در از قلعه خيبر
بر كند به يك حمله و بگشود، علىّ بود
دم به دم ، دم از ولاى مرتضى بايد زدن
دست و دل بر دامن آل عبا بايد زدن
نقش حبِّ خاندان بر لوح دل بايد نگاشت
مُهر مِهر حيدرى بر دل چو ما بايد زدن
هر درختى كو ندارد ميوه حُبّ علىّ
اصل و فرعش چون قلم سر تا به پا بايد زدن

 شمس تبريزى

خادمت جبریل شد بال و پری پیدا کند

خاک پایت شد مَلَک تاج سری پیدا کند

مصطفی از اولش هم در پی دختر نبود

بلکه بابای تو شد تا مادری پیدا کند

آن همه معراج رفتن علتش یک سیب بود

با همان تثبیت شد پیغمبری پیدا کند

بعد تو پیغمبری هم جمع شد اصلاً چه کَس

می تواند در کنار تو سَری پیدا کند

در همین سجاده هم در مَسندِ الله باش

فاطمه، باید خدا هم مظهری پیدا کند

مرتضی با آن مقامش تازه گردنبند توست

تا که هم تو هم خودش یک زیوری پیدا کند

بیشتر دنبال کسب فیض از قرب تو بود

نه که با وصلت بخواهد همسری پیدا کند

هر که از باب العطایت وارد جنت نشد

از محالات است باب دیگری پیدا کند

بی گمان محشر خودش اهل شفاعت می شود

هر که از تو رشته های معجری پیدا کند

از مباهات خدا پیداست که امکان نداشت

از نماز تو نماز بهتری پیدا کند

تو دعا کن تا بیاید مهدی ات با ذوالفقار

قبر پنهان گل نیلوفری پیدا کند

علی اکبر لطیفیان

                       آفریدند آفرینش را برایِ پنج تن                                     پس همه هستند خلق ماجرایِ پنج تن

                مثل جبرائیل تا عرش بالا می روم                                 آن زمان هایی که می افتم به پایِ پنج تن

          نذرِ اهل بیت، اهل بیت باید ذبح کرد                               بچه های ما فدای بچه هایِ پنج تن

           استجابت در قسم دادن به نام فاطمه ست                            پس بدون او نمی گیرد دعایِ پنج تن

               فاطمه در عین وحدت گاه کِثرَت می شود                           می رسد از جانب یک تن صدایِ پنج تن

           یک بدن که طاقت روح وسیعش را نداشت                           لاجرم تکثیر شد در جای جایِ پنج تن

            هم رضای پنج تن یعنی رضای فاطمه                               هم رضای فاطمه یعنی رضایِ پنج تن

         ما در این دنیا و آن دنیا یکی از این دوایم:                           یا غلام پنج تن یا که گدایِ پنج تن

         علی اکبر لطیفیان
هديه به پيشگاه حضرت زهرا(سلام الله عليها)

يك شب بيا ستاره بريزم به پای تو ‎

ای آفتاب من همه چيزم فدای تو‎

*** 

يك شب بيا به ما برسد ای اذان صبح

از پشت بام مسجد كوفه صدای تو

*** 

ما مدتی است خانه تكانی نكرده ايم‎ ‎

شرمنده ايم در دل ما نيست جای تو

*** 

غير از همين دو قطره اشكی كه مانده بود‎ ‎

چيزی نداشتم كه بيارم براي تو
 علی اکبر لطیفیان