اگر با دیده تحقیق بنگری شکم سرچشمه شهوات و محل روئیدن جمیع آفات و دردهاست.

زیرا در صورتی که به شهوت شکم پاسخ مثبت دهی به دنبال آن شهوت فرج و حرص و ولع در آمیزش می‏آید،

و چون شهوت خوردن و آمیزش با هم جمع شوند انسان به جاه و مال رغبت پیدا می‏کند

که وسیله توسعه خوراکیها و ابزار شهوت رانی است.
و چون درصدد جمع مال برآیی انواع ظلمتها و اقسام رقابتها پیدا می‏شوند

و از این‏هاست که آفت ریاء و آشوب تفاخر و تکاثر و تکبر متولد می‏شوند

این صفات انسان را به کینه و حسد و بغض و دشمنی می‏خوانند

و سپس صاحب خود را در ورطه سرکشی، گناه، فحشاء و منکرات غوطه‏ ور می‏سازند.
و تمام اینها ثمره رهاکردن معده و مولود سرکشیهای سیری و پری آن است.

اگر انسان بواسطه گرسنگی و تنگ ساختن مجاری شیطان نفس خود را رام کند،

نفس به اطاعت خدا گردن می‏نهد، و از مسیر عصیان و طغیان باز می‏گردد،

و در نتیجه محو دنیا نمی‏شود، و آن را بر آخرت ترجیح نمی‏دهد، و این چنین برای دنیا رقابت نمی‏کند.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: کسی که شکمش را پر می‏کند روحش به ملکوت آسمان‏ها راه نمی‏یابد
می‏فرماید: فکر نصف عبادت، و کم خوری عین عبادت است
و باز می‏فرماید: قلوب خود را با زیاده‏روی در خوردن و آشامیدن نمیرانید،

زیرا قلب انسان مانند کشت از آب زیادی می‏میرد.
و باز می‏فرماید فرزند آدم بدتر از شکمش ظرفی پر نکرده است،

بس است برای انسان چند لقمه‏ای که او را بر پای دارند.

و چون او را از خوردن گزیری نیست، یک سوم معده‏ اش را به غذا اختصاص می‏دهد

و یک سوم را به نوشیدنی و ثلث آخر را به نفس.

نام کتاب : اخلاق‏

نویسنده: مرحوم سید عبد الله شبر