پدری در دم مرگ است و به بالین پسرش

پسری اشک فشان است به حال پدرش

پدری جام شهادت به لبش بوسه زده

پسری سوخته از داغ مصیبت جگرش

پسری را که بود نبض دو عالم در دست

شاهد داغ پدر آه و دل و چشم ترش

حسن العسکری از زهر جفا می سوزد

حجةابن الحسن از غم شده گریان به برش

چار ساله پسری مانده و صد ها دشمن

که خداوند نگه دارد و از هر خطرش

دشمن افکنده زپا نخل امامت را باز

کند اندیشه به نابودی یکتا ثمرش

خانه را که عدو دست به غارت زده است

اتش ظلم بر افروخته از بام و درش

آه از آن روز که شد غیبت مهدی آغاز

غیبتی را که بود خون شهیدان اثرش

آنکه امروز جهان زنده و قائم از اوست

بار الها که مؤید نفتد از نظرش

یا آنکه بخوانید به بالین پسرم را
یا بر سر زانو بگذارید سرم را

شب تا به سحرچشم به راهم که نسیمی
از من ببرد سوی مدینه خبرم را

کی باور من بود که از آن حرم پاک
یک روز جدا گردم و بندم نظرم را

مجبور به تودیع حرم بودم و ناچار
در سایه اندوه نشاندم پسرم را

هنگام خدا حافظی از شهر،عزیزان
شستند به خوناب جگر رهگذرم را

گفتم همه در بدرقه ام اشک ببارند
شاید که نبینند از آن پس اثرم را

دامانم از این منظره پر اشک شد اما
گفتم که نبیند پسرم چشم ترم را

باکس نتوان گفت ولیعهدی مأمون
خون کرده دلم را و شکسته کمرم را

من سر به ولیعهدی دونان نسپارم
بگذارم اگر بر سر این کار سرم را

تهمت زچه بندید به انگور، که خون کرد
هم صحبتی دشمن دیرین جگرم را

آفاق همه زیر پر رأفت من بود
افسوس بدین جرم شکستند پرم را

آن قوم که در سایه ام آرام گرفتند
دادند به تاراج خزان برگ وبرم را

بشتاب بدیدار من ای گل که به بویت
تسکین دهم آلام دل در به درم را

روزم سپری شد به غم،اما گذراندم
با یاد تو ای خوب،شبم را سحرم را

شرر زهر جفا سوخته پا تا سر من
آب گردید چو شمعی همه ی پیکر من

این نه اشک است که بسته ره دیدار به من
دل من سوخته ریزد ز دو چشم تر من

شیون ناله بلند است به غم خانه ما
یا حسن گوید و بر سر بزند خواهر من

یک طرف قاسم و عباس به خود می پیچند
یک طرف نیز حسین اشک فشان در بر من

جگرم در دل تشت است و همه می بینند
که چه آورده غم کوچه و سیلی سر من

کی رود یاد من آن روز که آن شوم پلید
بست در کوچه غم راه من و مادر من

مادر از ضربت سیلی چو گل افتاد به خاک
از همان لحظه شکسته همه بال و پر من

از سراپای مدینه گِل غم میریزد
اشک از دیده ی غم بار حرم میریزد
از نگاه نگران، برق الم میریزد
خوب پیداست که باران ستم میریزد
آه آرامش زهراست به هم میریزد

سایه ی خنده از این گلکده کم کم برود
یا قرار است که پیغمبر اکرم برود ؟

نور از خنده لب های ترش می بارید
از گرفتاری امت به جزا میترسید
دربه در، در پی ارشاد بشر میگردید
مثل او هیچ رسولی غم و اندوه ندید

در دلم شور عجیبی ست نمیدانم چیست
در گلو بغض عجیبی ست نمیدانم چیست

دخترت زار به سر میزند ای وای دلم
در دلم غصه شرر میزند ای وای دلم
پدرم حرف سپر میزند ای وای دلم
حرف از داغ پسر میزند ای وای دلم
یک نفر آمده در میزند ای وای دلم

دل بریدن ز تو بابا بخدا آسان نیست
بعد تو واسطه ی وحی خدا با ما کیست؟

این جوان کیست که از دیدن رویش در دل
غصه داخل شده و خنده ز لب شد زائل
آه یارب شده انگار صبوری مشکل
گفت با لحن غریبانه ولی چون سائل :
با اجازه بگذارید بیایم داخل

با ادب آمد و در پیش پدر زانو زد
پرده از صورت پوشیده ی خود یک سو زد

مژده ای رحمت رحمان که سحر نزدیک است
ای رسول مدنی وقت سفر نزدیک است
شب بیچارگی نسل بشر نزدیک است
به علی هم برسان روز خطر نزدیک است
وقت آتش زدن یاس و تبر نزدیک است

پدر آماده رفتن به سماوات ولی
نگران است برای غم فردای علی

تکیه بر دست علی زد گل باغ ایجاد
نظری کرد به زهرا و دوباره افتاد
آه از سینه افلاک برآمد هیهات
به علی فاطمه را باز امانت میداد
داشت اما خبر از غصه زهرا ای داد

این همه بی کسی ای وای سرم درد گرفت
دل سرشار غم شعله ورم درد گرفت

او ز فردای حسین و حسنش داشت خبر
از خزان گشتن باغ و چمنش داشت خبر
از به آتش زدن یاسمنش داشت خبر
از غم حیدر خیبر شکنش داشت خبر
از حسین و بدن بی کفنش داشت خبر

اشک از دیده فرو ریخت و روحش پر زد
پر زد و دختر مظلومه ی او بر سر زد

حجت الاسلام عزالدین رضانژاد - با توجه به سنت و سیره مسلمانان و شیعیان در زیارت و پیاده روی اربعین به سمت کربلای معلی، که نشانه آن را شاید از صدها سال قبل داشتیم و در روایات نیز به این مسأله اشاره شده است.

امروز به گونه‌ای زیارت اربعین مطرح شد که برای جامعه بشری دارای پیام‌های مهم است. اگر ما به سمت تمدن اسلامی که با ویژگی‌های دین اسلامی همراه باشد حرکت کنیم، این بخش از پیاده روی میلیون‌ها زائر و عزادار و از اقوام مختلف و در سنین گوناگون و مشاغل متعدد و ده‌ها ویژگی دیگری که این پیاده روی دارد، همه این‌ها می‌تواند زمینه‌ساز الگوی تمدن اسلامی باشد.

به عبارت دیگر تمدن اسلامی اگر در بخش معنوی بخواهد تمدنی باشد که بر اصل عدالت، احسان، تعاون، همکاری، دلسوزی، ضد ظلم و ستم و به یاری شتافتن مظلوم و … استوار باشد، جلوه‌های معنویتی زیارت اربعین این مسایل و ده‌ها نکته شبیه آن را همراه دارد.

به بیان دیگر در پیاده روی اربعین زائران با اعلام آزادگی و بصیرت، ایثار و فداکاری و صبر و مقاومت و تکریم و محبت به انسان‌ها و غیرت و عفت و برائت از ظالمان و اندیشه جهادی و استقبال از شهادت در راه خدا و رعایت حقوق دیگران، همراه هستند. این افراد شعارهایی را مورد نظر دارند که برگرفته از شعور و شعار کربلای حسینی است.

این پیاده روی با این نگاه و ویژگی‌ها می‌تواند نمونه‌ای از فرهنگ دینی تمدن سازی باشد که در آن نه تنها پیروان یک مذهب، مانند شیعه، یا یک دین همچون مسلمانان، بلکه پیروانی از ادیان و مذاهب گوناگون در آن شرکت می‌کنند و به عبارتی وقتی بزرگ‌ترین اجتماع بشری در سال‌های اخیر در مراسم پیاده روی زیارت اربعین شکل گرفت، نماد یک تمدن بزرگ بشری است که برای همه انسان‌ها دارای پیام بوده و امروزه با کمال تأسف با اینکه دنیا و جهان معاصر را با نام دهکده اطلاعاتی و رسانه‌ای از آن یاد می‌کنند، اما صاحبان قدرت و رسانه به صورت کافی این جریان تمدن ساز را به دیگران اطلاع رسانی نمی کنند.

آنچه در سال‌های قبل و امسال انجام شد، اگر انسان‌های آزاده روی کره زمین از هر قوم و ملیتی و از هر مذهب و دینی و حتی بی‌دینان از این شور و حماسه و استقبال باخبر شوند به عظمت آن پی می‌برند، چنان که عده اندکی که باخبر شدند زبان به تمجید و ستایش گشودند.

به نظر می‌رسد پیاده روی اربعین با این حماسه‌ای که امروز در حال ایجاد و آفرینش است، می‌تواند بر ابعاد مختلف تربیتی، اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و حتی مسایل بدنی و جسمانی برای همگان پیام آور باشد.

سبک زندگی که در این مراسم به نمایش گذاشته می‌شود، همراه با ایثار و احسان و پاسداشت مقام شهیدی است که بیش از 1370 سال قبل به شهادت رسیده، با توجه به این ابعاد می‌تواند در سبک زندگی امروز بشر تأثیرگذار باشد. شاید به همین دلیل است که در مراسم اربعین پیروان ادیان و مذاهب دیگر حاضر می‌شوند تا به شعار اصلی آن که آزادگی و برائت از ظلم است، برسند. تمدن اسلامی هم پایه ریز عدالت و بر مدار از بین بردن ظلم و ستم است، چنانکه وعده خدا در قرآن کریم برای ظهور کامل دین الهی برپا شدن عدل و داد در جهان است و موضوع مهدویت در میان مسلمانان تأمین‌کننده این هدف عالی اسلامی است که حکومت جهانی پُر از عدل و داد و برون از ظلم و ستم را نوید می‌دهد.

صبح روز ۱۳ آبان ۱۳۵۷ ه.ش دانش آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند رو به سوی دانشگاه نهادند تا بار دیگر پیوندشان را با رهبر بت شکن خویش به جهان اعلام نمایند

این جوانان پرشور گروه گروه داخل دانشگاه شدند و به همراه دانشجویان و گروه‌های دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند. مأموران شاه، دانشگاه را به محاصره خود درآورده بودند تا چنانچه فریاد حق طلبانه از گلویی برخاست آن را با گلوله پاسخ دهند

دانش آموزان در کناره نرده ها و زمین چمن اجتماع کرده بودند و فریاد مقدس “الله اکبر” آنان فضا را می شکافت و تا فاصله های دور طنین می انداخت.

ساعت یازده صبح مأموران ابتدا چند گلوله گاز اشک آور در میان دانش آموزان و دانشجویان پرتاب کردند. اجتماع کنندگان در حالی که به سختی نفس می کشیدند، صدای خود را رساتر کردند و با فریاد دشمن شکن “الله اکبر” لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه افکندند.

در این هنگام تیراندازی آغاز شد و لاله های انقلاب یکی پس از دیگری در خون غلتیدند جوانان با فریاد الله اکبر و با شعارهای مرگ بر امریکا و مرگ بر شاه به شهادت رسیدند و انقلاب خونین اسلامیشان را تداوم بخشیدند و دشمنان اسلام را بیش از پیش به رسوایی و شکست کشاندند.

در این واقعه ۵۶ تن شهید و صدها نفر مجروح شدند.

امام خمینی (ره) در پیامی که به همین مناسبت از پاریس برای امت قهرمان ایران فرستادند، فرمودند:

“عزیزان من صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است. ایران امروز جایگاه آزادگان است… من از این راه دور چشم امید به شما دوخته ام… صدای آزادیخواهی و استقلال طلبی شما را به گوش جهانیان می رسانم”

.

ز آن تاریخ به بعد، سیزدهم آبان ماه با عنوان روز دانش آموز، به عنوان حماسه خونین لاله های انقلاب در جریان نهضت اسلامی گرامی داشته میشود.

بسیج

بسیج لشکر مخلص خدا ست (امام خمینی(ره))

بسیج به گروهی اطلاق می شود که بابرخورداری از تفکر وارزشهای اسلام ناب محمدی (ص) برای دفاع ازدین خدا ازمال وجان خویش گذشته وتحت هرشرایطی دراین راه به مبارزه خویش ادامه می دهند.
این گروه با انقلاب اسلامی متولد شده وبارسنگین مسئولیت انقلاب رابردوش کشید.بسیجی صنف وگروه خاصی برنمی تابد بلکه هر زن ومردی درهر سنی با هرشغلی که دارد می تواند بسیجی باشد. به عبارت دیگر بسیجی حاکی از فرهنگ خاصی است. که دربردارنده افکار وارزش هایست که انقلاب اسلامی به خاطرآن شکل گرفت وتولد یافت وبه قول امام خمینی (ره) : ملتی که درخط اسلام ناب محمدی (ص) ومخالف با استکبار وپول پرستی و تحجرگرایی ومقدس نمایی است باید همه اش بسیجی باشد.یعنی افکار وتولد بسیجی از علل محدثه انقلاب اسلامی است و طبیعی است ازعلل بقیه آن نیز خواهد بود . بسیجی الگویش ائمه اطهار (علیهم السلام ) ومرجع افکار وارزش هایش کتاب وسنت می باشد.

بسیج

بسیج لشکر مخلص خدا ست (امام خمینی(ره))

بسیج به گروهی اطلاق می شود که بابرخورداری از تفکر وارزشهای اسلام ناب محمدی (ص) برای دفاع ازدین خدا ازمال وجان خویش گذشته وتحت هرشرایطی دراین راه به مبارزه خویش ادامه می دهند.
این گروه با انقلاب اسلامی متولد شده وبارسنگین مسئولیت انقلاب رابردوش کشید.بسیجی صنف وگروه خاصی برنمی تابد بلکه هر زن ومردی درهر سنی با هرشغلی که دارد می تواند بسیجی باشد. به عبارت دیگر بسیجی حاکی از فرهنگ خاصی است. که دربردارنده افکار وارزش هایست که انقلاب اسلامی به خاطرآن شکل گرفت وتولد یافت وبه قول امام خمینی (ره) : ملتی که درخط اسلام ناب محمدی (ص) ومخالف با استکبار وپول پرستی و تحجرگرایی ومقدس نمایی است باید همه اش بسیجی باشد.یعنی افکار وتولد بسیجی از علل محدثه انقلاب اسلامی است و طبیعی است ازعلل بقیه آن نیز خواهد بود . بسیجی الگویش ائمه اطهار (علیهم السلام ) ومرجع افکار وارزش هایش کتاب وسنت می باشد.

فرض کن حضرت مهدی بر تو ظاهر گردد؟

با طنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟!

خانه ات لایق او هست که مهمان  گردد؟

لقمه ات د رخور ا و هست که نزدش ببری ؟

پول بی شبه وسالم زهمه دارائیت

داری آنقدر که هدیه برایش بخری!!؟؟

حاضری گوشی همراه تو را چک بکند!؟

با چنین شرط که در حافظه اش دست نبری؟؟!!

واقفی بر عمل خویش تو بیش از دیگران

میتوان گفت که تو شیعه ی اثنی عشری؟؟؟؟!!!

امام سجاد عليه السلام فرمود:

سه حالت و خصلت در هر يك از مؤمنين باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قيامت در سايه رحمت عرش الهي مي باشد

و از سختي ها صحراي محشر در امان است:

اوّل:آن كه در كارگشايي و كمك به نيازمندان و درخواست كنندگان دريغ ننمايد.

دوّم :آن كه قبل از هر نوع حركتي بينديشد كه كاري را كه مي خواهد انجام دهد

يا هر سخني را كه مي خواهد بگويد آيا رضايت و خوشنودي خداوند در آن است يا مورد غضب و سخط او مي باشد.

سوّم:قبل از عيب جويي و بازگويي عيب ديگران، سعي كند عيب هاي خود را برطرف نمايد.

                                                                                                                                                                                                                    اعیاد شعبانیه مبارک

السلام عليک يا امام موسي بن جعفر

هر گه كه نسيم از ره بغداد آيد
ما را ز حديث عشق و خون ياد آيد

اى گل كه به گردن تو غل افكندند
از صبر تو زنجير به فرياد آيد

حضرت امام موسى بن جعفر (عليه السلام)، معروف به كاظم و باب الحوائج و عبد صالح در روز يكشنبه 7 صفر سال 128 قمرى در روستاى «ابواء»، دهى در بين مكّه و مدينه، متولّد گرديد.نام مادر آن حضرت، حميده است.  

آن حضرت در 25 رجب سال 183 قمرى، در زندان هارون الرّشيد عبّاسى در بغداد، در 55 سالگى به دستور هارون مسموم گرديد و به شهادت رسيد.

مرقد شريفش در كاظمين، نزديك بغداد، زيارتگاه شيفتگان حضرتش مىباشد.

امام كاظم (ع ) در زندان بصره
موسى بن جعفر(ع ) روز هفتم ذيحجه ، سال 179 هجرى قمرى به بصره برده شد و به عيسى بـن جـعـفـر، نـوه مـنـصـور، پـسـرعـمـو و بـرادرزن هـارون كـه عـهـده دار حـكـومـت بـصـره بـود، تحويل داده شد.
عـيـسـى امـام (ع ) را در يـك سـلول انفرادى بازداشت كرد و جز به هنگام وضو گرفتن و غذا دادن درب سلول را نمى گشود

ارتباط با خالق و مخلوق
پيشواى هفتم (ع )، بدون ابراز ناراحتى از گرفتارى كه برايش پيش آمده است ، محيط زندان را جـاى مـنـاسـبـى بـراى تـوجـه بـه خدا و راز و نياز با او يافت و پروردگارش را بر اين نعمت سپاس گفت .
جـاسـوسان عيسى بن جعفر به وى گزارش دادند كه بارها اين دعا را از امام كاظم (ع ) در زندان شنيده اند:

(پـروردگـارا!تـو خـود مـى دانـى كـه مـن پـيوسته از تو فرصتى را براى عبادت مى خواستم .اكنون كه (خواسته ام را) برآورده اى تو را ستايش و سپاس مى گويم ).( ارشاد ، مفيد ، ص 300 .)

از سـوى ديـگـر، هـنـگـامـى كـه جـريـان زنـدانـى شـدن فـرزنـد رسول خدا(ص ) به گوش اقشار مختلف مردم بصره رسيد، دانشمندان و محدثان ، مشتاق ديدار آن حـضـرت شـدنـد و پـنـهانى با امام (ع ) ارتباط برقرار كردند و از محضر مباركش در زمينه هاى گـونـاگـون اسـتـفـاده بـردنـد.

نمونه هايى از مبارزات امام (ع)

ـ نـفـى حـركـت بـراى خداوند: از جمله اعتقادات سخيف زنديقيان اثبات حركت براى خداوند بود. آنـان بـا اسـتناد به روايت جعلىِ نقل شده توسط ابوهريره معتقد بودند خداوند هر شب در ثلث بـاقـيـمـانـده از شب به آسمان دنيا فرود مى آيد و از بندگانش مى خواهد كه او را بخوانند تا اجابت كند و از او درخواست آمرزش كنند تا آنها را بيامرزد.
لازمه پذيرفتن چنين روايتى اعتقاد به جسم بودن و حركت پروردگار است .

امام كاظم (ع ) به مبارزه با اين تفكر پرداخت و در مقام پاسخگويى از آن فرمود:
(خداوند (هيچگاه به آسمان زمين ) فرود نمى آيد، و (اصولا) نيازى به فرود آمدن ندارد. در نگاه او دورى و نـزديـكـى مساوى است . نه نزديكى براى او دور است و نه دورى براى او نزديك . او محتاج به چيزى نيست و همه به او نيازمندند … .

امـا اين گفته كه خداوند فرود مى آيد! گفته كسانى است كه خداوند را به نقص و زيادت وصف مـى كـنـنـد. هـر مـتـحـركى نيازمند محركى است تا آن را به حركت درآورد يا به كمك آن به حركت درآيد. كسى كه چنين گمانهايى نسبت به خدا داشته باشد دچار هلاكت شده است .
در تـوصـيـف خـداونـد از صـفـائى كـه او را بـه نـقـص و زيـادت ، تـحـريـك و تـحـرك ، انـتـقـال و فـرود آمـدن ، بـرخاستن و نشستن محدود مى كند بپرهيزيد. خداوند بالاتر و برتر از وصفهاى وصف كنندگان است ..( - كافى ، ج 1 ، ص 125 ))

امـام (ع ) در ايـن بـيـان مستدل و منطقى . اعتقاد قائلين به جسمانيت و حركت خدا را نفى و عقيده درست اسلامى را بيان كرده است .

2 ـ نفى جسمانيّت از خدا: يكى از اعتقادات ملحدان اعتقاد به جسم بودن پروردگار است . هشام بن حـكـم پـيـش از راهـيـابى به حق چنين اعتقادى داشت . وقتى نظريه او به استحضار امام كاظم (ع ) رسيد در ردّ آن فرمود:
(كدام بهتان و سخن باطلى بزرگتر از گفتار كسانى است كه آفريدگار موجودات را به جسم بـودن ، يـا صورت داشتن ، يا مخلوق و محدود بودن و اعضا و جوارح داشتن توصيف كند؟ خداوند از همه اين اوصاف برتر و منزه است ..

هفتمین ماه از سال هجری قمری رجب نام دارد که نباید فضیلت آن را به بوته فراموشی سپرد

زیرا در میان ماههای دوازده ‏گانه تنها و بدون ائتلاف با ماههای دیگر از حرمت و قداست ‏برخوردار می ‏باشد،

در واقع چهار ماه در قرآن کریم با تعبیر «حرم‏» یعنی برخوردار از حرمت ‏یاد شده است

که یکی از آنها فرد است که رجب نام دارد و در آن قتال و کشتار حرام می ‏باشد.رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده ‏اند:

«رجب ماه بزرگ خداست و هیچ ماهی در حرمت و فضیلت‏ به پایه آن نمی ‏رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است،

آگاه باشید که رجب ماه پروردگار است و شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است

و اگر کسی در ماه رجب حتی یک روز روزه بدارد خدا را از خود خشنود ساخته و خشم الهی از او دور می‏گردد

ای ریحانه رسول سلام الله علیها کدامین خاک به وجودمطهرت متبرک است.

عاشقان با سرو سینه مسیر عشق را طی می کنند

وای بر ما !!!!!! که جامانده ایم

سوره انسان در مدینه نازل شده و دارای ۳۱ آیه‌است.

نام‌ها

برای این سوره نام‌های متعددی است که مشهورترین آنها سوره «انسان» و سوره «دهر» و سوره «هل اتی» است که هرکدام از آنها از یکی از کلمات اوائل سوره گرفته شده‌است.



این سوره از پنج موضوع سخن به میان می‌آید:

آفرینش انسان و خلقت او از نطفه و سپس هدایت و آزادی اراده او

سخن از پاداش ابرار و نیکان است که شان نزول خاصی درمورد اهل بیت دارد

دلائل استحقاق این پاداش‌ها

اهمیت قرآن، و طریق اجرای احکام آن

حاکمیت مشیت الهی (در عین مختار بودن انسان)



فضیلت و خواص سوره انسانشأن نزول این سوره از امام باقر علیه السلام روایت شده است: امام حسن و امام حسین علیهم السلام در دوران كودكی بیمار شدند پیامبر صلی الله علیه و اله وسلم از آنها عیادت كرد و به امام علی علیه السلام فرمود: ای ابالحسن اگر برای فرزندانت نذری كنی خداوند به ایشان عافیت می بخشد.

امام علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها و فضه نذر كردند كه سه روز روزه بگیرند تا بیماری حسنین شفا یابد. در روز اول هنگام افطار مسكینی به در خانه آمد و تقاضای غذا كرد. ایشان غذای خود را به او دادند. روز دوم هنگام افطاریتیم و اسیری به در خانه آمدند و آنها غذای خود را به آنها دادند. روز بیست و پنجم ماه ذی الحجه بود كه سوره هل أتی بر پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله وسلم نازل شد. 2
امام جعفر صادق علیه السلام نیز فرمودند: قرائت سوره انسان موجب تقویت و نیرومندی روح و قوی شدن اعصاب و آرامش یافتن اضطراب مفید است و اگر كسی كه در قرائت آن ضعیف است و نمی تواند آن را بخواند این سوره را بنویسد و پس از شستن آب آن را بنوشد از ضعف نفس جلوگیری می كند و نتیجه بخش است

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در فضیلت این سوره فرمودند: هر كس سوره انسان را قرائت نماید پاداش او بهشت و حوریان بهشتی خواهد بود. 3
قران و خدا

امام صادق علیه السلام نیز فرمودند: هر كه سوره انسان را قرائت نماید خداوند او را با تعداد زیادی از حوریان بهشتی تزویج نماید و در سرای باقی با پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله وسلم خواهد بود. 4

در سیره امام رضا علیه السلام آمده است: ایشان در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه در ركعت اول سوره حمد و انسان و در ركعت دوم بعد از حمد سوره غاشیه را قرائت می نمود و می فرمود: هر كس در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه اینگونه نماز بخواند خداوند در این دو روز ایشان را از شرور در امان می دارد. 5

امام صادق علیه السلام همچنین فرمودنده اند: من ضامنم برای هر یك از شیعیانم كه در نماز صبح روز پنجشنبه سوره انسان را بخواند و اگر در آن شب یا روز بمیرد با امنیت و بدون حساب از گناهانی كه انجام داده وارد بهشت می شود و دیوان حسابرسی برای او باز نمی شود و در قبر از او پرسشی نخواهد شد و اگر زنده بود در حفظ و امان الهی است و آفات دنیا از او برداشته می شود و چیزی از جنبنده های زمینی تا پنجشنبه بعد به او آسیبی نمی رساند.6

آثار و بركات سوره

1) موجب قدرت روح، اعصاب، قلب

از رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم نقل شده است: هر كس بر قرائت سوره انسان مداومت ورزد اگر روحش ضعیف باشد دارای قدرت روحی می شود و اگر این سوره را بنویسند و پس از شستن، آب شسته شده آن را بنوشند برای درد قلب سودمند است و تنش سلامت می یابد و بیماری هایش خوب می شود.7

امام جعفر صادق علیه السلام نیز فرمودند: قرائت سوره انسان موجب تقویت و نیرومندی روح و قوی شدن اعصاب و آرامش یافتن اضطراب مفید است و اگر كسی كه در قرائت آن ضعیف است و نمی تواند آن را بخواند این سوره را بنویسد و پس از شستن آب آن را بنوشد از ضعف نفس جلوگیری می كند و نتیجه بخش است.8

پی نوشت ها :

(1) درمان با قرآن، ص133

(2) مناقب آل ابی طالب، ج3، ص149

(3) مجمع البیان، ج10, ص206

(4) ثواب الاعمال، ص121

(5) من لا یحضره الفقیه، ج1، ص308

(6) الاصول السته عشر، ص3

(7) تفسیرالبرهان، ج5،ص543جزوه

(8) همان

یاد وخاطره شهدا در هفته دفاع مقدس گرامی باد.

برای شادی روح شهداوامام خمینی(ره)صلوات.

شبِ بعثت نبي شبِ ثناي احمده
روشني بخشِ دلا نبوته محمده
جبل النور ببين به دل داره جلا مي‌ده
از دلِ غارِ حرا نوايي آشنا مي‌ده
صل الله عليک يا محمد يا محمد يا محمد (3)
چي شده غار حرا سرودِ مستي مي‌خونه
نغمه‌ي محمد و تموم هستي مي‌خونه
کار هر چي عرشيه زمزمه و ثنا شده
به مسلمونا بگيد حاجتشون روا شده
صل الله عليک يا محمد يا محمد يا محمد (3)
دور هر چي کافره شرم و خجالت پيچيده
چونکه تو چشم نبي برقِ رسالت پيچيده
دلِ کل عالمين افتاده تو تاب و تبش
بسم ربک الذي خلق شده نقشِ لبش
صل الله عليک يا محمد يا محمد يا محمد (3)

نوشته شده توسط:طالبی

اى شمع بزم دين، يا باقرالعلوم
وى آيت مبين، يا باقرالعلوم
اى سرور امم، وى پنجمين امام
معصوم هفتمين، يا باقرالعلوم
مرآت طاوها، ريحانه ‏ى نبى
فرزند يا و سين، يا باقرالعلوم
اى مهر دل فروز، در آسمان علم
وى يار مه جبين، يا باقرالعلوم
اى حجت خدا، ما را شفيع شو
در روز واپسين، يا باقرالعلوم
اى آفتاب علم، آئينه‏ ى کمال
چشم و چراغ دين، يا باقرالعلوم
اى نور کردگار، هستى تو يادگار
بر زين العابدين، يا باقرالعلوم
رسواى خاص و عام، کردى هشام را
با نطق آتشين، يا باقرالعوم
اى ماه هاشمى، شد قلب اهل دل
با مهر تو عجين، يا باقرالعلوم
اى کشته ستم، عالم به ماتمت
با غم شده قرين، يا باقرالعلوم
شمع وجود تو، شد قطره قطره آب
از سوز زهرکين، يا باقرالعلوم
شد طبع «حافظى» از خرمن ادب
پيوسته خوشه چين، يا باقرالعلوم

به زمين تا که رسيدي همه جا زيبا شد
هرچه گل بود شکفت و دل باران وا شد
هر فرشته به تو يک نام بهشتي مي داد
آسمان ديد که مجموعه ي آن “زهرا” شد
گفت آهسته که خورشيد بتابد همه جا
اين چنين نام تو اعلام به يک دنيا شد
رسمشان بود عرب ها که به گُل پشت کنند
رحمت آمدنت مژده ي”اعطينا” شد
يک شب آويخته شد چادرت از عرش خدا
عطر رويايي آن قسمت مريم ها شد
عشق هنگام نمازت به تماشا آمد
“وندرين دايره، سرگشته ي پابرجا” شد
روز ميلاد شما بود و دلم خواست، غزل
عرض تبريک قشنگي بشود، آيا شد؟

طالبی-قانعی

اي بــه بنيــن تــو درود همـه
فاطمـه يا فاطمـه يا فاطمـه
بــاغ گــل يــاس سـلام عليک
مـــادر عبــاس ســلام عـليک
اي همه از خود سفرت تاحسين
اذن دخـول حــرمت ياحسين
سايـــه‌نشين حـــرم آفتــاب
غــرق شــده در کــرم آفتاب
فـــاطمه دوم حيــدر شــدي
مادر يک ماه و سه اختر شدي
طوبـي، طوبـي لک زيـن احترام
دختـر زهـرا بـه تو گويد سلام

قـدر تـو گـوي شرف از ناس برد
ارث ادب را ز تــو عبــاس بــرد
جز تو کـه بـر شيـرخدا شيـر زاد؟
جز تو کـه بـر شيـر علي شير داد
جز تو که در کرب و بلاي حسين
چـار پسـر کــرده فـداي حسين
چـار پســر دادي و زيــن افتخــار
شــد حــرم چــار امــامت مــزار
پــاسخ آن وفــا و احســاس تــو
فاطمــه شــد مــادر عبـاس تــو
چـار پسـر داشتـي اي جـان پاک
رفـت غريبانــه تنـت زيـر خـاک
ليـک جوانــان عــرب ره سپـــر
در پـي تابـوت تــو همچـون پسر

بــر لبشـان نالـه يا فاطمه
اشـک فشاندنـد بــرايت همـه
ديــده اوتـاد بــرايت گـريست
سيــدسجّاد بــرايت گــريست
نيست عجب اينکه به ترفيع تو
فاطمـه آيــد پــي تشييـع تو
بـه غيـرت و وفا و احساس تو
بـه خـون پيشانـي عبـاس تو
ناله جانسوز تو در گوش ماست
چوب? تابوت تو بر دوش ماست
بـاز هـم آي ماه شهادت فروز
مراسـم دفـن تـو مـي‌بود روز
بـر در بيـت تـو شـرارت نشد
بر گل روي تـو جسـارت نشد

ضربــه بـه بـازوت نزد هيچکس
لگــد بـه پهلـوت نـزد هيچکس
کـاش شـود جـاري اشـک همه
از حـرمت تــا حـرم فاطمه
«ميثــم» آلـــوده دل ســوخته
چشم بـه سـوي حـرمت دوخته
ذکر دل اوست به هر صبح شام
تـا کـه دهـد بـر تو مکرر سلام
بــاغ گــل يــاس سلام عليک
مــادر عبـــاس ســلام عليک

طالبی-قانعی           

روزه داران مه تسبیح و دعا را نگرید
سحر و صبحدم اهل ولا را نگرید
گل لبخند علی بر رخ زیبای حسن
شادی حضرت ام النجبا را نگرید . . .

چارده پاییز…
مویه‌ای برای موسی جعفر علیه السلام

چارده بار، چارده پاییز، می چکید از بهار و خون می شد
چارده سال از حضور کسی، آسمان داشت نیلگون می شد
پای زنجیر زخم بر می داشت، طاق می شد تحمل زندان
داشت دلتنگ میهمان خودش، داشت دلواپس جنون می شد
«مرگ» آمد شبیه خرما شد، تازیانه تعارفاتی کرد
روح مثل پرنده‌ای زیبا، از حدود قفس برون می شد
گرگ و میش سحر، پرستویی تا همیشه به خوابْ تن می داد
بغض های شکسته باران روی تابوت سرنگون می شد
مرگ خرما نه…، مرگ ریحان نه…، مرگ مادر شد و بغل وا کرد
تا در آغوش تنگ بفشارد، سینه‌ای را که داشت خون می شد

سروده‌ی: ابراهیم قبله آرباطان

تا صورت پيوند جهان بود، علىّ بود
تا نقش زمين بود و زمان بود، علىّ بود
شاهى كه ولىّ بود و وصىّ بود، علىّ بود
سلطان سخا و كرم و جود، علىّ بود
آن شير دلاور كه ز بَهر طَمَع نفس
در خوان جهان پنجه نيالود، علىّ بود
آن كاشف قرآن كه خدا در همه قرآن
كردش صفت عصمت و بستود، علىّ بود

آن شاه سرافراز كه اندر ره اسلام
تا كار نشد راست نياسود، علىّ بود

آن قلعه گشائى كه در از قلعه خيبر
بر كند به يك حمله و بگشود، علىّ بود
دم به دم ، دم از ولاى مرتضى بايد زدن
دست و دل بر دامن آل عبا بايد زدن
نقش حبِّ خاندان بر لوح دل بايد نگاشت
مُهر مِهر حيدرى بر دل چو ما بايد زدن
هر درختى كو ندارد ميوه حُبّ علىّ
اصل و فرعش چون قلم سر تا به پا بايد زدن

 شمس تبريزى

آري! شب آرزوها اولين شب جمعه از ماه رجبه.
امشب چي از خدا ميخواي؟
هر آرزويي كه از خدا داشته باشي تو اين شب برآورده ميشه.
و تو اي منتظر دل شكسته، سرآغاز اون آرزوهاي قشنگت ظهور اون غايب از نظر رو فراموش نكن.
يادت نره كه آقا هم براي همه ما تو اين شب بزرگ دعا مي كنه.
به اميد برآورده شدن اين آرزوي همه منتظران حضرت.
اللهم عجل لوليك الفرج

امشب كه بين خلق ، ليل الرغائب است
داني چه چيز آرزوى قلب صاحب است
اي كاش روز جمعه كه از راه ميرسد
ديگر كسي نگويد ارباب غائب است
اللهم عجل لولیک الفرج

التماس دعا

امشب صدف بحر ولایت گهری زاد
یا دخت حسن فاطمه، زیبا پسری زاد
در خانه ی خورشید ولایت قمری زاد
یا بار دگر آمنه پیغامبری زاد
در دامن خورشید، عیان قرص قمر شد فخر دو جهان سید سجاد پدر شد

امام باقر علیه السلام :
همه جنبندگان زمین، حتّى ماهیان دریا، بر جوینده دانش درود مى فرستند .
(بصائر الدّرجات: 4/24)

برو کسب فضیلت کن چو مردان خدا اى دل

ز بحر دانش بى منتهاى حضرت باقر
اگر گردد شفیع ما بنزد خالق یکتا

بهر هر دردى شفا بخشد دعاى حضرت باقر . . .

خادمت جبریل شد بال و پری پیدا کند

خاک پایت شد مَلَک تاج سری پیدا کند

مصطفی از اولش هم در پی دختر نبود

بلکه بابای تو شد تا مادری پیدا کند

آن همه معراج رفتن علتش یک سیب بود

با همان تثبیت شد پیغمبری پیدا کند

بعد تو پیغمبری هم جمع شد اصلاً چه کَس

می تواند در کنار تو سَری پیدا کند

در همین سجاده هم در مَسندِ الله باش

فاطمه، باید خدا هم مظهری پیدا کند

مرتضی با آن مقامش تازه گردنبند توست

تا که هم تو هم خودش یک زیوری پیدا کند

بیشتر دنبال کسب فیض از قرب تو بود

نه که با وصلت بخواهد همسری پیدا کند

هر که از باب العطایت وارد جنت نشد

از محالات است باب دیگری پیدا کند

بی گمان محشر خودش اهل شفاعت می شود

هر که از تو رشته های معجری پیدا کند

از مباهات خدا پیداست که امکان نداشت

از نماز تو نماز بهتری پیدا کند

تو دعا کن تا بیاید مهدی ات با ذوالفقار

قبر پنهان گل نیلوفری پیدا کند

علی اکبر لطیفیان

مادر؛ مادری که اگر چه در کربلا نبود، ولی دلش تا ابد در کربلا ماند و نگاهش بر افق، که آیا «کاروان عشق» را بازگشتی خواهد بود؟

مادری که دلش برای همیشه در کنار «نهر علقمه»، سوگ نشین فرزندی شد که نظیر نداشت در زیبایی و شجاعت!

مادری که دلش در میدان «قتلگاه» بود و نگاهش بر آسمان، که چه وقت، «ماه»، بار دیگر خواهد تابید!

مادری که یک عمر، دست از «حسین حسین» گفتن بر نداشت و تمام غریبانه‏هایش را، حتی سوگ عزیزانش را با نام حسین علیه‏السلام همراهی کرد!

مادری که «ام البنین علیهاالسلام » بود، ولی آیینه نگاهش از آسمان کربلا، تنها اشکِ خونین ستارگان را چید؛ آن گاه که راوی، از عبور نیزه‏ها روایت می‏کرد!

مادری که حتی کوچه‏های «مدینه»، مرثیه‏سرای اندوه سترگ او شدند و به استقامت و صبر او ایمان آوردند!

مادری که «وفا»، اولین درس زندگی و «شجاعت»، عالی‏ترین سرشت همسری‏اش بود و «صحبت»، بالاترین باور مهر پروری‏اش

مادری که برای همیشه، با ناله‏های نینوایی، به یاد پسرانش، لالایی سرود و سروده‏هایش را فرات، هر روز، هنگام غروب نجوا می‏کند!

مادری که بعد از شهادت «عباس علیه‏السلام »، دیگر به ماه نگاه نکرد و آسمان مدینه، نعمت نورافشانی‏اش را از دست داد!

مادری که در کربلا نبود، ولی تا ابد در کربلا ماند و دل از «گودال قتلگاه» نگرفت و فریاد «یا حسین»اش را نه‏تنها در مدینه، که از صحن مطهر کربلا می‏توان شنید! درود خداوند و سلام پاکان، بر روح بلند و وفاداری بی‏نظیرش باد!

روح آسمانی‏اش، در سایه سار کوثر، شاد، و شفاعت بشکوهش، دستگیرمان باد!

سید علی ‏اصغر موسوی

روايت شده كه روزى على (ع) و همسرش حضرت زهراء (س) به صحرا رفته و به هنگام خوردن خرما با گفتن كلماتى با يكديگر مزاح كردند، على (ع) فرمود: آى فاطمه، رسول خدا مرا بيشتر از تو دوست مى دارد. حضرت زهرا (س) گفت: از تو عجيب است، آيا مى شود رسول خدا (ص) تو را بيش از من دوست داشته باشد در حالى كه من ميوه دل او و عضوى از پيكرش و شاخه اى از شاخسارش مى باشم و غير از من فرزندى ندارد؟!على (ع) فرمود: اى فاطمه اگر سخن مرا قبول ندارى بيا تا نزد پدرت حضرت رسول (ص) برويم.

سپس آندو با هم نزد پيامبر رفتند. حضرت فاطمه پيش دستى كرده و گفت: اى رسول خدا كدام يك از ما دو نفر نزد تو محبوبتريم، من يا على؟!

رسول خدا (ص) فرمود: تو به من محبوبترى و على از تو براى من عزيزتر است، به دنبال فرمايشات حضرت رسول، على(ع) گفت: آيا من به تو نگفتم كه فرزند فاطمه با تقوايم، زهراء (س) فرمود: من نيز دختر خديجه كبرايم، على گفت: من فرزند صفايم، فاطمه گفت: من دختر سدره المنتهى مى باشم، على گفت: من فخر كائناتم، فاطمه گفت: من دختر كسى هستم كه بخدا نزديك، و نزد آن آنچنان گرامى شد كه گوئى به فاصله دو تير كمان و يا نزديكتر نسبت به پروردگارش قرار گرفت، على گفت: من پسر زنان پاكدامنم، فاطمه گفت: من دختر زنان شايسته و با ايمانم، على گفت: خدمتگزارم جبرئيل است، فاطمه گفت: خطبه خواننده ام در آسمان را حيل، و خدمتگزارم گروه هاى فرشتگان يكى بعد از ديگرى است، على گفت: من در جايگاه دور دست و بلند زاده شدم. فاطمه گفت: من هم در مقام والا و بلند مرتبه به ازدواج و همسرى در آمدم…

على گفت: شيعيان من از علم من مى نگارند، فاطمه گفت: ظرف دانش شيعيان من نيز از درياى علمم لبريز مى شود، على گفت: من كسى هستم كه خداوند اسم مرا از اسم خود مشتق ساخته، او عالى است و من عليم، فاطمه گفت: من نيز اين چنينم، او فاطر است و من فاطمه، على گفت: من حيات عارفينم، فاطمه گفت: من راه رهائى را راهنمايم، على گفت: من بعد از رسول خدا بهترين آفريدگانم، فاطمه گفت: من نيز نيكوكار و پاكيزه ام… [ فضائل ابن شاذان / ۸۰- ۸۲.]

هديه به پيشگاه حضرت زهرا(سلام الله عليها)

اما قبرش:

اینكه قبر او در كجاست، نظرات مختلفی در این زمینه وجود دارد، حق این است كه حضرت فاطمه (سلام الله علیها) خود خواسته بود كه قبرش مخفی باشد تا سندی برای اعتراض او در عرصه‌ی جهان باقی بماند.

اما مجلسی و صدوق قبر او را در خانه‌اش می‌دانند و آن را صحیح‌ترین خبر می‌شناسند: (إنّ الأصح انها مدفونة فی بیته)[1].

بسیاری ازاهل سنت به استناد این سخن پیامبر كه فرمود بین قبر و منبرم باغی از باغهای بهشت است، (ما بین بیتی و منبری روضة من ریاض الجنة)[2]، می‌گویند قبر او در همان محل است.

گروهی قبر او را در بقیع می‌دانند و ابن جوزی آن را در كنار خانه‌ی عقیل. . .

امام علی (علیه السلام) بر سر مزارش

وضع حال امام علی (علیه السلام) و زمزمه‌هایش در كنار مزار یارش مشخص است از چه قبیل خواهد بود؛ زیرا تاریخ انس و صفا را به مانند انس و صفای علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) نمی‌شناسد، جز در رابطه با پیامبر و خدیجه. و طبیعی است كه از دست دادن حضرت فاطمه (سلام الله علیها) برای او گران است، روزی از مشتی خاك برداشت و گریان شد، اندوهی شدید بر او غالب آمد، روی به مرقد پیامبر كرد و چنین زمزمه نمود:

- جانم فدای جگر گوشه‌ی پیامبر كه میراثش تباه شد، بعد از رحلت پیامبر حرمت او را در هم شكستند، او به خواسته‌ی خود نائل آمد، اما نزار و خسته، فقدان پدر توانش را كاست و اشك از دیدگانش جاری ساخت، شبانه به خاك سپرده شد و هیچكس دیگر او را ندید. . . [3].

ای كاش این جان دردمند همراه با نفس‌هایم از سینه برون می‌رفت:

نفسی علی زفراتها محبوسة                  یا لیتها نخرجت مع الزفراتی.

پس از تو چیزی برای زندگی نیست. گریه‌ام برای این است كه زندگیم پس از تو طولانی شد

«لا خیر بعدك فی الحیوة                                   و انّما أبكی مخافة أن تطول حیاتی».

و فرمود اگر از سر كویت برمی‌خیزم، بدان خاطر نیست كه از ماندن در كنارت خسته و ملول شده‌ام، و اگر می‌مانم بدان خاطر نیست كه به وعده‌ی خدا به صابران بدگمانم. . . [4].

سلام بر پیكر نحیف تو ای فاطمه،

سلام بر بدن كبود و تازیانه خورده‌ات،

سلام بر جنازه‌ات كه رسواگر شكنجه‌ی خصم است

و سلام بر قبر پنهانت كه سند اعتراض است.

پي‌نوشت:

 [1] . بحار، ج 43 ، ص 188.

[2] . صحیح مسلم.

[3] . الزهراء(س)، ص 188

[4] . كشف الغمه، ص 127. 

منبع: دكتر علي قائمي، در مكتب فاطمه (سلام الله علیها)

هديه به پيشگاه حضرت زهرا(سلام الله عليها)

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yle="text-align: center;” dir="RTL">        معني اين وا‍‍‍ژه را پيدا كنيم

عشق يعني عشق زهراي^(س) علي             عشق يعني بغض اعداي علي

عشق يعني نفرت از خصم بتول              عشق يعني حب اولاد رسول

عشق يعني دوستي با فاطمه^(س)                         عشق يعني يا علي يا فاطمه^(س)               

كيست زهرا ^(س) كاشف الاسرار عشق         كيست زهرا ^(س)  يوسف بازار عشق

غيرزهرا^(س)  مقصد معراج كيست           غير زهرا ^(س)  لايق اين تاج كيست

آنكه از داغ پدر بيماربود                      بسترش بين در وديوار بود

آتش از بهرش پرستاري كند                 شعله اش درمان بيماري كند

عشق يعني بادلي  پر تاب وتب             غسل دادن يار را درنيمه شب

عاشقي داغ شقايق ديدن است               برگ گل را در كفن پيچيدن است

عشق يعني در شب تار حجاز              روي قبر فاطمه^(س)  راز ونياز

عشق دارد درد و رنج و اشك وآه          عشق يعني درد دل گفتن به چاه

عشق يعني آه جانسوز علي                عشق يعني صبرآن روز علي

                                                                 “جمال مفيديان”

بايد از نو عشق را معنا كنيم                        معني اين وا‍‍‍ژه را پيدا كنيم

عشق يعني عشق زهراي^(س) علي             عشق يعني بغض اعداي علي

عشق يعني نفرت از خصم بتول                   عشق يعني حب اولاد رسول

عشق يعني دوستي با فاطمه^(س)                     عشق يعني يا علي يا فاطمه^(س)               

كيست زهرا ^(س) كاشف الاسرار عشق          كيست زهرا ^(س)  يوسف بازار عشق

غيرزهرا^(س)  مقصد معراج كيست                 غير زهرا ^(س)  لايق اين تاج كيست

آنكه از داغ پدر بيماربود                              بسترش بين در وديوار بود

آتش از بهرش پرستاري كند                       شعله اش درمان بيماري كند

عشق يعني بادلي  پر تاب وتب                 غسل دادن يار را درنيمه شب

عاشقي داغ شقايق ديدن است               برگ گل را در كفن پيچيدن است

عشق يعني در شب تار حجاز                   روي قبر فاطمه^(س)  راز ونياز

عشق دارد درد و رنج و اشك وآه                عشق يعني درد دل گفتن به چاه

عشق يعني آه جانسوز علي                   عشق يعني صبرآن روز علي

                                                                 “جمال مفيديان”

ايام شهادت بزرگ بانوي دو عالم بر فرزند بزرگوارش امام زمان(عج) ، نايب برحقش وتمامي دوستداران اهل بيت عصمت وطهارت تسليت باد.

محمد بیابانی

می دانستم که خانه تو یکی مانده به دریاست؛

در حوالی پرچین های دورتر از آفتاب

پیچیده به جانب جنوب ستاره

بالاتر از کوچه ترانه های معصوم

در همسایگی سایه های بلند آیینه!

سر راه که می آمدم،

نشانی‌ات را از صدای پای آب پرسیدم که از حوالی خانه تو گذشته بود.

تمام مسیر سپیده دم را دویدم

تا هنگام قرائت رویای محرمانه خاک، در خانه تو باشم؛

وقت صحبت گل سرخ با خدا

وقت به تکلیف رسیدن ماه

یا بلوغ باران.

آه، ای خواهر خاطرات تشنگی!

ای پرده پوش پنهانی‌ترین جراحت آسمان!

اکنون به تهنیت آغاز این تبسم مقدس

باید برای بیداری رویاهای گمشده دعا کرد؛

شاید که در آن دقیقه موعود

کسی ما را نیز

به دعوت خورشید برد!

شده ست مرقد تو اعتبار سامرّا شکوه گنبد زردت وقار سامرّا

به یمن مقدمت آقا طواف می کردند تمام ارض و سما در مدار سامرّا

فرشتگان مقرب مسافران تواند شهود می چکد از جلوه زار سامرّا

غبار مقدمت ای عشق جای خود دارد که طوطیای نگاهم غبار سامرّا

گرفته قلب من خسته آشیان امشب در آستان تو، گوشه کنار سامرّا

اگر چه لایق وصل تو نیستم اما ز دست رفته دلم در جوار سامرّا

به عشق دیدن سرداب می تپد هردم دل شکسته دل بی قرار سامرّا

غروب جمعه نگاهم به راه موعودی است کنار جاده‌ی چشم انتظار سامرّا

طلوع می کند آخر سلاله‌ی خورشید ز راه می رسد آخر بهار سامرّا

کبوتر دل من را تو جمکرانی کن

مرا به لطف خودت صاحب الزّمانی کن

یوسف رحیمی

وقتي ابرهاي سياه فتنه، آسمان دين را بپوشاند، گستره دين داران اندک مي شود و وقتي سخت گيري و دشواري، قانون زمانه مي شود و عرصه بر مهرباني به رفيقان خدا، تنگ، آن گاه بايد حاميان آيين امامان پاک را شمارش کرد.
عصر عبد العظيم حسني عليه السلام، نواده رسول خدا و پرورش يافته دامن دوستان معصومان، دوران ظلم عباسيان به ساحت آينه هاي روشن بود و بستري از ستيز، با هر آن کس که از محبت علي و آل علي عليه السلام گوهري در دل داشت . نيک خواهي و انسان پرروي، آزادگي و دين دوستي، جرم خوانده مي شد و کسي را ياراي آن نبود که از اقتدا به قبيله آفتاب، حرفي بر زبان آورد.
آقاي کريم، عبد العظيم، در کوهساري از هول و هراس مردمانش از زندان و تير و سنان خليفه عباسي، پروايي جز حفظ نام و نشان خاندان نبي نداشت و جز رضايت امام هادي عليه السلام چيزي نمي جست.
در دشت تيره رفتارهاي دشمني، او به نمازي دل خوش مي داشت که با ولايت همراه شده باشد و به قيام و صومي که از کلام و امر امام، خوش بو گشته باشد.
وقتي ميدان ارادت علوي در مدينه اش تنگ شد، رو به ديار ايران نهاد.
کرامت، ميراث اجدادي اش بود
کرامت، ميراث آبا و اجدادياش بود و چنين شد که پيروان علي عليه السلام در روزگار وي، در ري، روشناي شعله جان او را آشيانه گرما و زندگي و آرامي مي يافتند.
فخر و سرفرازي اش، بر دل داشتن حديث بود و اين گونه تا امروز، رشته هايي بلند از مرواريدهاي سخن پيشوايان معصوم عليهم السلام با دستان او به دامان ما ريخته شده است. دفتر نسيم و باران، آکنده از حضور روايت هاي اوست؛ مانا و جاويدان تا پايان.

سفارش پيشواي دهم
وقتي در باغي هاي بهشت تنفس مي کرد، اينجا، روزي زمين و خاک، کسي به زيارت سرور شاهدان و امام عاشوراييان رفت و از ديدار صحن او، متبرک گرديد. آن وقت بود که امام علي النقي عليه السلام به او فرمود: «آگاه باش که وقتي در شهر خود، ري، سکونت گرفته اي، تو را نسزد که به کربلا رخت برکشي. به سرو بلند عبد العظيم حسني دخيل شو تا زيارت حسين را درک کرده باشي و حاجت خود، چنان که خواهي به دست آوري».
منبع:ماهنامه ي اشارات شماره ي 96 /س

حضرت امام خميني: انقلاب ما محدود به ايران نيست. انقلاب مردم ايران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمدارى حضرت حجت- ارواحنا فداه- است‏….                                         صحيفه امام، ج‏21، ص 327

امشب سخن از جان جهان باید گفت

توصیف رسول انس و جان باید گفت

در شام ولادت دو قطب عالم

تبریک به صاحب الزمان باید گفت

طلوع دو خورشید زیبای هستی، از افق اسلام، بر همگان مبارک باد.

در آستانه ولادت با سعادت نبی مکرّم اسلام حضرت مصطفی (ص) و میلاد باسعادت ششمین اختر تابان آسمان امامت و ولایت امام جعفر صادق(ع) تقارن فرخنده ی این ایام مبارک دهه ی فجر با عید ولادت این دو بزرگوار به زیبایی جشن انقلاب، صدچندان افزوده است.

این ایام، ایام نیکویی است برای ذکر متبرک «صلوات بر محمد و آل محمد»در این ایام فرخنده به روح امام راحل (ره) و شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی صلواتی هدیه بفرستیم .

شاید شما هم مثل من عادت به این کار داشته باشید که وقتی از خدا خواسته ای دارید آن را با صلوات کادو پیچش می کنید. این عادت خوبی است اما آیا فایده ای هم دارد؟

من این سوال را از استاد عزیز و مهربانم می پرسم و برایتان جواب می آورم.

من - استاد آیا صلوات پیش و پس دعا خوب است؟ آیا اصلا فایده ای هم دارد؟

استاد1 - بله، معنی صلوات بر پیامبر صلی‌الله علیه واله وسلم این است: «خدایا رحمتت را بر پیامبر و آل او نازل فرما». وقتی رحمت بر پیامبر صلی‌الله علیه واله وسلم نازل شود، به دیگران هم می‌رسد، چون او مجرای فیض است و اگر قرار است خیری به دیگران برسد، نخست باید به عنوان رحمت خاصه، بر آن حضرت نازل شود و سپس بر دیگران فرود آید.

امام علی علیه‌السلام می فرماید: دعاها یا حاجتهای خود را به صلوات بر رسول خدا محفوف (در برگرفته و پیچیده) کنید، زیرا صلوات بر آن حضرت دعایی مستجاب است و چنین نیست که خداوند یکی از دو حاجت را بر آورد و دیگری را رد کند.2

امام سجاد علیه‌السلام در صحیفه سجادیه، روش دعا و طلب حاجت را به ما می‌آموزد. در بسیاری فقرات ادعیه آن حضرت، صلوات بر پیامبر صلی‌الله علیه واله وسلم مشاهده می‌شود و هر چه از خدا می‌خواهد، پیش یا پس از آن صلوات است، چون خدا در پرتو صلوات، دعای همراه آن را هم مستجاب می‌کند.

پس، از این به بعد دعاهایتان را کادو شده برای خدا ارسال کنید. تازه این کادو، بیمه هم می باشد که حتما به مقصد خواهد رسید.
1- آیت الله جوادی آملی - نسیم اندیشه

2- نهج البلاغه، حکمت 361

حسین عسگری

پرسش:چرا حضرت خدیجه با اینکه از ثروتمندان مدینه بود، از میان تمامی خواستگاران خود، پیامبر اسلام (ص) را برگزید؟

پاسخ:

در پاسخ به این سوال، باید شخصیت بلند مرتبه و بزرگ حضرت خدیجه (س) را مورد بررسی قرار دهیم. بی تردید ازدواج یکی از ثروتمندان عرب، با جوانی که از مال دنیا بهره چندانی ندارد، نمی­تواند ریشه در دلایل وانگیزه های مادی داشته باشد. بنابر این در ریشه یابی این جریان باید جهات معنوی را دنبال کرد.

آیت الله سبحانی در کتاب فرازهایی از تاریخ اسلام،[1]به چهار نمونه از این شواهد اشاره می­کنند که به طور خلاصه بیان می­کنیم:

1- چنانکه می­دانید پیامبر (ص) پیش از ازدواج با خدیجه، زمام تجارت وی را بر عهده داشت. غلام خدیجه به نام میسره، در سفر تجاری همراه پیامبر بود. پس از بازگشت کاروان، میسره آنچه را در سفر دیده بود برای خدیجه تعریف کرد، از جمله اینکه: محمد (ص) بر سر موضوعی با تاجری اختلاف پیدا کرد. آن مرد به اوگفت: به لات و عزی سوگند بخور تا سخن ترا بپذیرم. محمد (ص) در پاسخ گفت: پست ترین و مبغوض ترین موجودات پیش من، همان لات و عزی است که تو آنها را می پرستی[2]و نیز این جریان را که در نزدیک “بصری” (شهر شام)، محمد (ص) زیر سایه درختی نشسته بود، در این حال چشم راهبی که در صومعه نشسته بود به محمد امین (ص) افتاد. وی از من نام او را سوال کرد و من پاسخ دادم، آنگاه وی گفت: این مرد که زیر سایه این درخت نشسته است، همان پیامبریست که در تورات و انجیل درباره او بشارت­های فراوانی خوانده ام.[3]خدیجه با شنیدن این کرامت، شوق مفرطی که سرچشمه آن علاقه به معصومیتمحمد «ص» بود، در خود احساس کرد و بی اختیار گفت: میسره! کافی است، علاقه مرا به محمد دوچندان کردی…. سپس آنچه را از میسره شنیده بود برای ورقه بن نوفل نقل کرد و ورقه به او گفت: صاحب این کرامات، پیامبر عربی است.[4]

2- روزی خدیجه در خانه خود نشسته بود و یکی از دانشمندان یهود نیز در آن محفل بود، اتفاقاً محمد(ص) از کنار منزل آنها گذشت و چشم آن دانشمند به او افتاد، آن دانشمند فوراً از خدیجه خواست که ازمحمد (ص) تقاضا کند چند دقیقه در این مجلس شرکت کند. پیامبر (ص) تقاضای دانای یهود مبنی بر نشان دادن علایم نبوت در بدن خود را پذیرفت…. پس از آنکه دانای یهود از وجود علایم نبوت در محمد (ص) خبر داد خدیجه پرسید: از کجا می­گویی که او حائز چنین مقامی می­شود؟ پاسخ داد: من علائم پیامبر آخر الزمان را در تورات خوانده­ام و از نشانه­های او این است که پدر و مادر او می­میرند و جد و عموی وی از اوحمایت می­کنند و از قریش زنی را انتخاب می­کند که سیده قریش است. آنگاه افزود: خوشا به حال کسی که افتخار همسری او را به دست آورد.

3- ورقه بن نوفل که عموی خدیجه و از دانایان عرب بود، مکرر می­گفت: «مردی از میان قریش برای هدایت مردم از طرف خدا برانگیخته می­شود و یکی از ثروتمندترین زنان قریش را می­گیرد» و چون خدیجه ثروتمندترین زن قریش بود، گاه و بیگاه به خدیجه می­گفت: «روزی فرا می­رسد که تو با شریفترین مرد روی زمین وصلت کنی.»

4- خدیجه شبی در خواب دید که خورشید بالای مکه چرخ خورد و کم کم پائین آمد و در خانه او فرود آمد.ورقه خواب وی را چنین تعبیر کرد که: «با مرد بزرگی ازدواج خواهی کرد که شهرت او عالم گیر خواهد شد.»

از طرف دیگر باید توجه داشت که پیامبر اکرم (ص) نیز گر چه از ثروت محروم بود، اما اولا از خاندان معروف قریش بود و ثانیا به راستگویی، امانتداری و اخلاق پسندیده شهرت داشت. چنانکه ابوطالب در مجلس عقد، برادر زاده خود را چنین معرفی کرد: «برادر زاده من، محمد بن عبدالله (ص)، با هر مردی از قریش موازنهو مقایسه شود، بر او برتری دارد و گر چه از هر گونه ثروتی محروم است، اما ثروت سایه­ای است رفتنی واصل و نسب چیزی است ماندنی.»[5]

همه این امور نشان می­دهد این ازدواج ریشه در جهات معنوی داشته است و به هیچ وجه انگیزه مادی در آن دخالت نداشته است.

در پایان به ذکر حدیثی از پیامبر «ص» در شأن خدیجه اشاره می­کنیم که می­فرماید: «بهشت مشتاق دیدن چهار زن است: مریم دختر عمران، آسیه دختر مزاحم (همسر فرعون)، خدیجه دختر خویله، و فاطمه دخترمحمد «ص».[6]

[1]- ص 82- 85

[2]- طبقات کبری، ج 1، ص 130.

[3]- بحار/ 16/ 18.

[4]- سیره ابن هشام، ج 1، ص 76.

[5] - مناقب، ج 1، ص 30. بحار، ج 16، ص 16.

[6]- بحار، ج 43، ص 53.

پایگاه حوزه7253-1، 7253- 1

فرازی از گفتارهای دلنشین حضرت عسکری(ع) برای ره توشه زندگی

1. موعظه پنهانی:

« من وعظ اخاه سرا فقد زانه و من وعظه علانیه فقد شانه (تحف العقول، ص 489). هرکس برادر مؤمن خویش را در پنهانی موعظه کند،[شخصیت] او را آراسته است و اگر وی را آشکارا[و در حضور دیگری] اندرز دهد، از شخصیت او کاسته [ و او را تحقیر نموده است.]»

2. اعتدال در بخشش:

« ان للجود مقدارا فاذا زاد علیه فهو سرف (انوار البهیه، ص 318). بذل و بخشش اندازه ای دارد، اگر از آن اندازه بگذرد اسراف محسوب می شود».

3. زمان فراگیری دانش:

« اذا نشطت القلوب فاودعوها و اذا نفرت فودعوها(همان) هنگامی که دل ها نشاط یافتند، به آنها امانت دهیدو هنگامی که تنفر [و ملامت] دارند، آنها را واگذارید».

4. ارزش تفکر:

« لیست العباده کثره الصیام و الصلوه و انما العباده کثره التفکر فی امر الله( تحف العقول، ص 488و 489). عبادت [حقیقی] به بسیاری نماز و روزه نیست، همانا عبادت[ حقیقی]، تفکر بسیار در امر خداوند است».

5. عزت واقعی:

« ما ترک الحق عزیز الا ذل و لا اخذ به ذلیل الا عز(همان) هیچ عزیزی حق را ترک نکرد مگر اینکه ذلیل شد و هیچ ذلیل و خواری به سوی حق نرفت مگر اینکه عزیز گردید».

6. خواسته های ذلت آور:

« ما اقبح بالمؤمن ان تکون له رغبه تذله(همان) چه زشت است برای مؤمن که به دنبال خواهشی برود که او را ذلیل [و خوار] می کند».

شهادت امام حسن بن علی العسکری، پدر بزرگوار قطب عالم امکان، مهدی موعود(عج) بر شیفتگان حضرتش تعزیت باد.

ویرانه مزار تو مسجود آسمان

قبر تو کعبه دل و صحنت مطاف جان

کوری چشم دشمنت ای قبله جهان

زوّار هر شب حرمت صاحب ‌الزمان

«بسم رب المهدی»

روز دوم: هفت روز تا روز برکت باقی است. *امام علی علیه السلام: و یوم البرکه* نهم ربیع الاول، روز برکت است.

بحار الانوار، مجلسی، ج95، ص353